Chegou o outono
alleo a calquer acontecemento,
chegou come sempre
sen pancartas nen avisos.
Chegou ofrecendo, enchendo, agasaiando
toda a súa abundancia,
con todo seu esplendor de irreproducibles cores,
non é coincidencia pois
que a súa orixe signifique "plenitud".
Moito sentido ten
cando ún dáse de conta
que próxima está a estación invernal
onde froitos e froitas escasean, as hortas se valeiran
e as follas das árbores dos bosques,
co seu fermoso e atractivo troco de cor
avísannos do seu inminente vaile atraídas pola terra.
Vánse as árboes espindo delas
preparándose para o seu descanso anual,
pero non sen antes dar seu froito
coidado e madurado ao longo da estación estival.
Noces, castañas, avelás
cogomelos, cabazas, millo,
enchen os cestos agora
do alimento que nos alimente
na época de frío e escasez
que o inverno necesariamente pretende.
Son os bosques, son os campos
son as barxas e os ríos
sitios de grande abundancia,
onde no inverno ou no vrán
ofrecen seus materiais,
materia prima da cestería
materia prima do artesán.
Ningún comentario:
Publicar un comentario