A miña lista de blogs
xoves, 24 de setembro de 2020
Catro Elementos
luns, 31 de agosto de 2020
Fusión no Bosque: A Choza
Un paseo polo Bosque
buscando a Maxia,
buscando as fadas e trasnos que nel moran
abríndose a él para escoitar o que transmite
deixándose levar sen pensar
deixarse..., encherse pola súa vida
para conectar e fundirse nun mesmo ser,
sendo bosque, sendo Terra
sendo o Aire que mece as follas
sendo a Auga que flúe polas súas veas....
e así, neste estado de Estar, Estando,
sendo Ser, sen querer,...
nace esta idea de construir
coas fibras vexetais que compoñen este bosque,
coa sabedoría que a Nai Cestería
garda no seu saber,
nun humilde e ilusionante intento
de Crear no Corazón mesmo da Creación.
"Coas máxicas varas de Aveleira
que as profundidades do bosque garda,
cos doces e flexibles Vimbios
que nas barxas medran e se cultivan,
ambos nutridos pola fresca Auga
do río Eifonso de Bene-Vívere,
e coas técnicas e sabedoría
que a arte da cestería practica,
creouse esta Choza,
recreación de vernáculas construccións
que o Ser-Humán ideou
para refuxio dos seus corpos, clanes e familias."
Rubén Berto
tódalas tardes nosa única compaña foi o cantar dos paxaros e o murmurar da auga do río
ao seu paso polo sendero do Eifonso en Bembrive.
O entorno nos facilitou as varas de aveleira e vimbio,
todo o necesario para a construcción desta cabaña,
unha das tres intervencións que a cestería fixo neste fermoso e natural espazo.
Duro traballo, técnica, profundo amor pola natureza e oficio
foron os ingredientes que se conxugaron
para poder chegar á súa realización con éxito"
Carlos San Claudio
xoves, 23 de xullo de 2020
Iquedanzas
con diferentes utilidades
pero grandes semellanzas.
Neste caso é o Bozo
fatídica trampa en forma de funil,
alma deste prehistórico artiluxio
chamado Nasa.
A astucia humana deseñou un sistema
onde as extraordinarias e tamén
prehistóricas anguías
que logo dunha longa viaxe,
poden pasar pero non retroceder,
quedando así atrapadas.
Deseño e funcionalidade
quedan fundidas
nesta esbelta peza
onde as formas orgánicas
e as finas láminas de madeira
compoñen e a realzan
elegante e sinuosa.
Neste outro caso, aquí os Bozos
están deseñados para colocalos
no fuciño de vacas e bois.
Os animais podían respirar
pero non parar a comer
a suculenta herba
que polos camiños medraba,
quedando así obrigados, dobregados
a tirar dos carros.
Así o ser humán enganaba
a tan fabulosos e pacíficos peixes
case extintos hoxe en día,
e domesticaba e controlaba
a eses grandes mamíferos,
tan importantes na nosa evolución,
sagradas e respetadas en moitas culturas.
Ambos aparellos, hoxe en día,
están en total desuso
pero dende ai moi pouco tempo
vexo certas semellanzas
do descrito anteriormente,
cun novo modelo de vida
que basado en principios moi antigos
parecen buscar e acadar obxectivos pretéritos
pero xa na trampa non caen anguías
nen detrás do bozo están tales mamíferos...